دائىم بۇرۇن بىلەن نەپەسلىنىش ۋە ئېغىز بىلەن نەپەسلىنىشنىڭ پەرقى شۇكى، بۇرنىمىز ھاۋانى سۈزۈپ، نەملەشتۈرۈپ ۋە ئىللىتىپ، بىزنىڭ نەپەسلىنىش سىستېمىمىزغا تېخىمۇ تېخىمۇ ماس ھالەتكە ئېلىپ كېلىدۇ. ئەمما ئېغىزىمىزنىڭ بۇنداق ئىقتىدارى يوق، بىۋاسىتە سۈمۈرۈلگەن ھاۋا بىر قەدەر قۇرغاق ۋە سوغۇق بولۇشى مۇمكىن.
دائىم ئېغىز بىلەن نەپەسلەنگەندە يۈز قىسمىنىڭ شەكلى ئۆزگىرىپ كېتىشىدىكى سەۋەب شۇكى، ئۇزۇن مۇددەت ئېغىز بىلەن نەپەسلەنگەندە ئېغىز بوشلۇقى ئەتراپىدىكى مۇسكۇللار بوشىشىپ كېتىدۇ، بۇ قوۋۇز مۇسكۇلى، جاۋىغاي كۆتۈرگۈچى مۇسكۇلى قاتارلىقلارنى ئۆز ئىچىگە ئالىدۇ. بۇ مۇسكۇللارنىڭ بوشىشى جاۋغايلارنىڭ ساڭگىلاپ قېلىشى، مەڭزنىڭ ئولتۇرۇشۇپ كېتىشى قاتارلىق يۈز قىسمىنىڭ شەكلى ئۆزگىرىپ كېتىشىنى كەلتۈرۈپ چىقىرىدۇ. ئۇنىڭدىن باشقا، ئېغىزنى ئۇزۇن مۇددەت ئىشلىتىپ نەپەس ئالغاندا چىش تەكشى بولماسلىق، چىشلىشىش ياخشى بولماسلىق قاتارلىق مەسىلىلەرنى كەلتۈرۈپ چىقىرىشى مۇمكىن.
يۈز قىسمىنىڭ شەكلى ئۆزگىرىپ كېتىشىدىن ساقلىنىش ئۈچۈن، ئامال بار بۇرۇن بىلەن نەپەس ئېلىشنى تەۋسىيە قىلىمىز. ئەگەر مەلۇم سەۋەبلەر تۈپەيلىدىن ئېغىزدا نەپەس ئېلىشقا توغرا كەلسە، تۆۋەندىكى ئۇسۇللار ئارقىلىق يۈزگە بولغان تەسىرىنى ئازايتىشقا بولىدۇ:
1. كالپۇكنى چىڭ يۇمۇش، كالپۇكنى سىرتقا ئۆرۈۋالماسلىق كېرەك.
2. نەپەس ئالغاندا نەپەسلىنىش سۈرئىتى ۋە سالمىقىنى كونترول قىلىشقا دىققەت قىلىش، بەك تېز ياكى بەك چوڭقۇر نەپەس ئېلىشتىن ساقلىنىش كېرەك.
شۇڭا، يۈز قىسمىغا ناچار تەسىر پەيدا قىلىشتىن ساقلىنىش ئۈچۈن، ئامال بار ئېغىز بىلەن يۈزنى سۈمۈرۈشتىن ساقلىنىش كېرەك.
